Pag-ibig sa Lupang Namunga


Pag-ibig sa Lupang Namunga
(Para kay Gat Andres Bonifacio)
Ni Rado Gatchalian

Hindi lang pawis at luha
ang iniwan sa bantayog
ng pagkilala

Maging ang pagsigaw
laban sa pagtaksil
ay nangibabaw.

Ang huling hininga
na nag-iwan
ng di makalimutang kaba

Sa mga anak ng bayan
na nanatiling tapat
sa sinimulang himagsikan.

Kung ang balakid
ay ang kinilalang
kapatid —

Ang panalangin
ay maging malaya
ang bayang naghihimagsik.

Sa pagsikat ng araw
ay nasisilayan
ang iyong katapangan

At sa dapithapon
naroon ang iyong kaluluwang
may hinagpis ng kahapon.

Subalit ang iyong pangarap
sa bayang sinisinta
ay buo, dalisay, at wagas

Walang hanggang pananampalataya
na wala nang hihigit pa
gaya ng pag-ibig sa Tinubuang Lupa.

Popular posts from this blog

DALAMPASIGAN SA PANUBIGAN

VACCINES OF DEATH

Bakit Nakatungó Ang Uhay Ng Palay